Sophie Hannah „Inicjały zbrodni”

źródło

"Kiedy człowiek mówi to, co myśli, jego życie staje się prostsze."

          12 stycznia 1976 roku, w wieku 86 lat, zmarła legenda brytyjskiej powieści kryminalnej, jedyna i niepowtarzalna Agatha Christie. Jej śmierć położyła kres marzeniom milionów czytelników na całym świecie o nowych przygodach ulubionych bohaterów. Po 40 latach od premiery ostatniej części przygód Poirota, za zgodą i rekomendacją spadkobierców Christie, postanowiono przywrócić do życia ukochanego Belga i jego małe szare komórki. To niewątpliwie trudne zadanie przypadło w udziale angielskiej powieściopisarce i autorce książek dla dzieci, Sophie Hannah. Owocem tej współpracy jest powieść otwierająca cykl „Nowe przygody Herkulesa Poirot”  Inicjały zbrodni.

          Słynny detektyw, Herkules Poirot korzystając z uroków emerytury, rozkoszuje się atmosferą spokojnej kolacji w Pleasant’s Coffee House. Błogi nastrój przerywa wtargnięcie śmiertelnie przerażonej młodej kobiety, która zdradza detektywowi, że wkrótce zostanie zamordowana. Nie chce jednak wyjawić nazwiska mordercy, twierdząc, że zasłużyła na śmierć. W tym samym czasie, w jednym z londyńskich hoteli, zostają odnalezione zwłoki trzech osób. Wszystkie ofiary zostały ułożone w podobny sposób, a w gardle każdej z nich znaleziono spinkę do mankietu monogramem PIJ. Kim jest tajemniczy PIJ? Jaki związek z potrójnym morderstwem ma Jennie z kawiarni? I czy tym razem Poirot zdąży odnaleźć mordercę, nim ten zapoluje na następną ofiarę?

          Herkules Poirot wraz z Panną Marple to dwójka moich ulubionych bohaterów literackich. Obie te postacie powołała do życia bezkompromisowa królowa kryminałów, Agatha Christie. Nikt przed nią i nikt po niej nie potrafił skonstruować tak pomysłowych i oryginalnych zagadek, i mimo wydania ponad 80 tytułów, uniknąć nudy czy powtórzeń. W 1975 swoją premierę miała Kurtyna, ostatnia część przygód Herkulesa Poirota, w której autorka definitywnie kończy ten cykl, uśmiercając wielkiego detektywa. W takim razie czy jest sen przywracać go do życia? Co więcej, tworzenie powieści powierzyć zupełnie obcej osobie, wybranej drogą konkursu? Odpowiedź brzmi: NIE! Skoro sama autorka postanowiła zakończyć przygodę z tym bohaterem, to my wszyscy, czytelnicy, wydawnictwa, a nawet rodzina, powinniśmy to uszanować. Wszyscy zaangażowani w akcję reanimacji przygód małego Belga podjęli się nie lada wyzwania, ale czy z pozytywnym skutkiem?

Agatha Christie 

         Z przykrością muszę stwierdzić, że nie. Jako maniaczka książek Christie, które czytałam po kilka razy, doszukałam się wielu błędów natury merytorycznej, szczególnie jeżeli chodzi o zachowanie głównego bohatera. W oryginale Poirot był zawsze niezwykle uprzejmy, złośliwe komentarze na temat wąsów, stroju, dziwnej wymowy czy upodobań kulinarnych przyjmował ze spokojem, jak prawdziwy dżentelmen. Tylko w chwilach ogromnego wzburzenia zdarzało mu się być niemiłym czy nieuprzejmym. Często żartował z niewiedzy swoich przyjaciół, kapitana Hastingsa  czy inspektora Jappa , ale nigdy nie był wobec nich arogancki czy impertynencki. W Inicjałach Zbrodni tak nie jest.  Oczywiście Sophie Hannah starała się trzymać określonych reguł zachowania, niestety często jej się to nie udawało. Zabieg ten przejdzie, ale tylko dla nowych czytelników, nie zaznajomionych z twórczością Christie. Starych wyjadaczy niestety kuje to w oczy.

          Sama zagadka jest przekombinowana, niespójna i zdecydowanie zbyt długa. Co więcej wydaje mi się ona zbyt brutalna jak na standardy Christie. Nie chciałabym za wiele zdradzać, ale w innych książkach  potrójne morderstwa nie były tak smutne, jak motyw zabójstw w hotelu Bloxham. Powiecie, że się czepiam, że w końcu to nie jest Christie tylko Hannah, że być może autorka tak to widziała, a ja się z tym zgodzę. Ale jeżeli ktokolwiek podejmuję się pisania kontynuacji przygód bohatera, wykreowanego przez inną autorkę, to powinien trzymać się kanonu, narzuconego przez pierwotnego twórcę.

          Ponadto niezwykle irytowała mnie relacja Poirota i detektywa Catchpoola. Co najmniej połowa powieści opiera się na ich słownych przepychankach. Poirot wie wszystko, policjant ze Scotland Yardu nie wie nic. Ponadto sama jego postać jest nijaka. Oczywiście ma on jakąś przeszłość, która wpływa na jego obecne życie, ale niestety nic poza tym. Wybaczcie, wszyscy miłośnicy Catchpoola, ale dla mnie jest on po prostu zbyt głupi do pracy w Scotland Yardzie. Nie może się on równać z uroczym inspektorem Jappem, wieloletnim przyjacielem Poirota.

          Żeby załagodzić tą fale krytyki wspomnę, że poza tymi wszystkimi błędami książkę czyta się w miarę szybko i przyjemnie. I muszę wyrazić tu swoje uznanie dla pani Sophie Hannah. Podejmując się tego wyzwania, wykazała się niezwykłą odwagą. Myślę, że w głębi serca zdawała sobie sprawę, że nigdy nie uda się jej dorównać tak wielkiej postaci jaką była Christie, bo to po prostu niemożliwe. Ogromnie żałuję, ze autorka nie podjęła się stworzenia własnego bohatera, ponieważ zamiast próby jak najwierniejszego odwzorowania postaci Poirota skupiłaby się na postaci Catchpoola i wówczas naprawdę nie miałabym większych zastrzeżeń. Byłaby to dla mnie miła lektura, do której z chęcią bym wracała, a tak niestety Inicjały Zbrodni, pozostawiają niesmak jako kiepska próba naśladownictwa Christie.

źródło

          Pierwszy tom cyklu o nowych przygodach Herkulesa Poirot to całkiem przyjemnie czytająca się powieść, która niestety nie udźwignęła brzemienia nazwiska Christie. Nie mniej, z pewnością sięgnę po kolejne tytuły, chociażby z czystego sentymentu do słynnego detektywa i jego szarych komórek. Być może kolejne okażą się dużo lepsze i będę mogła zaprezentować wam bardziej pochlebną recenzję.

          Dajcie koniecznie znać, czy czytaliście tę książkę i jak wam się podobała oraz czy uważacie, że takie wznowienia to dobry pomysł. Jednocześnie chciałabym was zaprosić na cykl, który mam nadzieję w najbliższym czasie będę mogła zaprezentować, w którym będę dyskutować o poszczególnych powieściach Agathy Christie. Ogromnie pragnęłabym popularyzować jej literaturę w Polsce i jeżeli dzięki temu znajdzie się chociaż jedna osoba, która pokochałaby jej twórczość tak jak ja, to będę szczęśliwa. 

Trzymajcie się ciepło i koniecznie dajcie znać co myślicie o takiej serii ;)