"Filary Świata" Anne Bishop

[źródło]

Anne Bishop to autorka, o której każdy miłośnik powieści fantastycznych musiał słyszeć choć jeden raz. Autorkę bestsellerowej trylogii Czarnych Kamieni oraz serii Inni pokochały miliony czytelników na całym świecie. Nie dziwi więc fakt, że w 2019 roku nakładem wydawnictwa Initium pojawił się pierwszy tom, kolejnej serii tej autorki Filary Świata. Czy powieść opublikowana przeszło 20 lat temu, znajdzie uznanie u dzisiejszych miłośników powieści fantastycznej ? Jeżeli jesteście ciekawi odpowiedzi, serdecznie zapraszam Was na recenzję. 

W Tir Alainn zaczynają znikać mieszkańcy. Nikt nie wie, dlaczego przejścia łączące poszczególne krainy zostają zamknięte i co dzieje się z uwięzionymi tam członkami klanów Fae. Umierają? Zostają uwięzieni? Czy po prostu rozpływają się w otaczającej ich mgle? Jedno jest pewne, jeżeli Łowczyni i Światły szybko nie rozwiążą zagadki, ich samych czeka zagłada.

Rozwiązanie może przyjść z najmniej oczekiwanej strony. W świecie ludzi, w Starym Mieście u skraju ciemnego lasu, mieszka młoda wiedźma Ari. Ostatnia z wielopokoleniowej rodziny czarownic, musi poradzić sobie nie tylko z brakiem przychylności mieszkańców, ale również nadchodzącym niebezpieczeństwem ze strony Mistrza Inkwizycji. By uniknąć obustronnej zagłady Ari i Fae muszą odnaleźć przyczynę owych anomalii. Jedyną wskazówką jest zapomniana już przez ludzi legenda o Filarach Świata.

Filary Świata to pierwsza powieść Anne Bishop, którą miałam okazję czytać. Jak doskonale wiecie, przez pewien czas, całkowicie zrezygnowałam z lektury powieści fantastycznych, stąd też jak dotąd nie miałam okazji zapoznać się z twórczością tej autorki. Jej nazwisko było mi jednak dobrze znane. Wielokrotnie spotykałam się z przychylnymi opiniami na temat jej twórczości, więc gdy tylko miałam okazję sięgnąć po jej najnowszą książkę, zrobiłam to z prawdziwą ekscytacją.

Ekscytacją, która została zgaszona już po pierwszych kilkudziesięciu stronach. Zaczęło się naprawdę ciekawie, jednak gdy doszłam do momentu o narządach płciowych wykonanych z cukru, miałam poważne problemy ze zrozumieniem co tu się właściwie wydarzyło. Stąd też początek przyznaję czytało mi się dosyć opornie. Jednak im dalej od cukrowych penisów, tym powieść nabierała rozpędu i faktycznie mnie zaciekawiła.

Podczas lektury, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że świat wykreowany przez Anne Bishop bardzo przypomina mi ten z trylogii Władcy Pierścieni Tolkiena. Świat Fae przypomina mi krainę elfów. Jej mieszkańcy są wyniośli, przekonani o własnej wyższości, a ludzie są dla nich niczym pionki na szachownicy. Piękni i dostojni, a jednocześnie dumni i pyszni. Świat ludzi natomiast, to świat średniowiecznych zamków, pojedynków i intryg. Tu przepych i bogactwo kontrastuje z biedą mieszkańców okolicznych wiosek. Mieszkańców wierzących w wielu Bogów i pomniejszych bożków, zabobonnych i strachliwych. Bardzo lubię, gdy autorzy bazują na takim fundamencie, i chociaż nie jest to nic nowego i zaskakującego, osobiście bardzo mi się podoba.

Celem autora jest wzbudzenie jak największych emocji u czytelnika i tak też stało się w przypadku Filarów Świata. Nie sposób nie odczuwać buntu, czytając o Adolfie, wielkim Mistrzu Inkwizycji, Młocie na czarownice. O jego oburzających przekonaniach, porównywaniu kobiety do krowy mlecznej, której jedyną powinnością jest leżeć nie ruchomo podczas gdy mężczyzna będzie oddawał się swoim żądzom. I broń Boże, aby odczuwała przy tym zbyteczną przyjemność! Jest to typowy czarny charakter, którego upadek będzie dla mnie prawdziwą przyjemnością. Jeżeli chodzi tu o główną bohaterkę, to ewoluuje ona na kartach powieści. Staje się silną młodą kobietą i świetną czarownicą, której nie sposób nie lubić. Na uwagę zasługują również pomniejsi bohaterowie, z których każdy jest naprawdę dobrze wykreowany.

Anne Bishop stworzyła rozległy świat, który oprócz sfery magicznej porusza wiele problemów obyczajowych. Pierwszy tom serii, nie obszedł się bez pewnych mankamentów, jednak traktując go jako ciekawy wstęp do czegoś zdecydowanie większego, można uznać że jest to całkiem udana historia. Z prawdziwą przyjemnością zapoznam się z innymi powieściami tej autorki, w oczekiwaniu na kolejny tom serii Tir Alainn.